Ik ben aan het begin van mijn 15e Finse herfstreis als ik met mijn deelnemers op dag 2 de spiedende ogen van een eekhoorn voel. Dan volgt een spel van nieuwsgierigheid.

Tijdens een cursus probeer ik uit alle macht voor de storm uit te blijven richting het dorp. Maar als ik me omdraai zie ik een spectaculair schouwspel en een idee is geboren.

Ik dwaal over het strand van Schiermonnikoog onder lastige lichtomstandigheden. Gelukkig vind ik net op tijd een paar schelpen in een plasje water en met mijn ultra groothoek is een idee geboren.

Ik heb gisteren weidebeekjuffers gevonden en ga vandaag vroeg op pad. Het doel is duidelijk maar nu een juffer vinden die lang genoeg blijft zitten om het beoogde beeld te maken.

Het is 4:45 als ik met mijn deelnemers op de perfecte plek aankom op Schiermonnikoog. Iets zeldzaams is realiteit geworden: er is mist op het eiland. En alsof dat nog niet genoeg is komt op de meest perfecte plek ook nog eens kudde schapen kijken.

Ik fotografeer sinds zijn 14e kievitsbloemen. Deze keer waren de omstandigheden perfect met vorst en rijp. Toch duurde het tot ver ná zonsopkomst tot ik het gezochte beeld vond.

Ik ben op vakantie op Ameland. Vakantie is geen werk maar af en toe mag ik even lekker op pad van het gezin. Ik dwaal over het strand bij ondergaande zon en in de verte zijn Jakobsladders te zien. Dan stapt er een parmantig kraai Kees voorbij en is een plan geboren.

Ik ben bezig met de Zeelandbrug en heb de zonsopkomst precies uitgemeten. De zon start als een roze bol en kruipt dan steeds hoger. Wanneer zij de brug raakt gebeurt er iets bizars, de reflectie blijft maar de zon is weg.

Het is een onbewolkte zonsopkomst, het licht is mooi maar voor landschapsfotografie wat vlak. Dan zie ik op een krib een aalscholver.

Tussen het gevallen beukenblad zie ik een groepje ametistzwammen en er ontstaat een idee van een groothoek opname, een macrolandschap. Uiteindelijk moeten er meerdere flitsers aan te pas komen om het idee uit te werken.

Ik werd letterlijk belaagd door taigagaaien op een heel onverwacht moment. Toen ontstond er een plan en is het een race tegen de klok om het te laten lukken.

Op vakantie met mijn gezin. Dus niet te veel mee aan fotoapparatuur. Toch mag ik af en toe helemaal los en met zeer beperkte middelen is er nog steeds veel mogelijk.

Het is grijs en grauw op de Kamlthoutse heide en er zijn vooral de algemene watersnuffels. Hoe kun je er toch een mooi beeld van maken?

Tijdens de corona tijd heb ik iedereen gek gemaakt met de oranjetipjes die in zijn tuin aan het rusten waren. En het is weer raak, een mannetje heeft de hele middag geposeerd. Reden om lekker creatief aan de slag te gaan met eigen licht.