Vrolijk
kerstfeest

Nederland spoedt zich vandaag eens niet huiswaarts… nee, vandaag is het een ware volksverhuizing naar familie, opa en oma, broers of zussen om onder het genot van meer dan voldoende overheerlijk eten te genieten van gezelligheid onder de kerstboom. Het is midwinter, buiten is het ijzig koud, de sneeuw ligt metershoog en de kaarsjes en lampjes zorgen voor de sfeer …

Wat is dat… sneeuw?

Sneeuw, lieve kijkbuiskindertjes, is iets wat misschien alleen de oudere luisteraars onder jullie zich nog wel zullen herinneren. Toen de lucht nog schoon was en niemand nog had gehoord van uitstoot van broeikasgassen, toen klimaatverdragen nog niet nodig waren, toen de economie nog bestond uit eten en drinken i.p.v. de nieuwste smarthphone en jaarlijkse groei van ‘welvaart’, toen mensen nog onbegrijpend zouden kijken als we het over natuurbehoud of milieu problematieken zouden hebben… toen was de winter nog een seizoen waarin het koud was, waarin de regen in de vorm van witte vlokken naar beneden kwam, was het water ineens hard i.p.v. vervuild was en kinderen pret hadden op slee, schaats i.p.v. playstation of candy crush. Ja, dat is lang geleden hè. Dat waren nog eens tijden. Opa vertelt over een ‘winterjas’, dat is moeilijk voor te stellen als het half december in Nederland nog meer dan 14 graden is.

Seizoenale polariteit

Mijn hunebedovergrootvader had het over vier seizoenen in Nederland waarbij de winter het meest speciaal was, maar dat zijn vervlogen tijden. Zoals het politieke klimaaat polariseert, de denkbeelden over goed en fout polariseren, het natuurbeleid in Nederland lijkt te polariseren kon het natuurlijk ook niet uitblijven dat ook de seizoenen dienen te polariseren. Geen variatie meer, geen poldermodel, geen tussenseizoenen maar duidelijke verschillen. Daarin is geen plaats meer voor zoiets nutteloos als kou en winter, is het economisch bijzonder onhandig als het te koud om te werken, werkt een spekgladde weg alleen maar maatschappijontwrichtend en biedt dat witte prutspul alleen maar extra gedoe van schuiven, vieze troep is het. Nee, ook de seizoenen dienen zich aan onze maatschappelijke ontwikkelingen te houden: warm en groeizaam in de zomer, nat en zacht in de winter. Met dank aan landbouw wordt gelukkig de regen nog niet uitgefaseerd.

Globale temperatuur is een politieke consensus

Je hoor het goed, mocht je denken dat de temperatuur op aarde iets weersgerelateerd is, dat het iets te maken heeft met schuine aardas en draaiing om de zon, heeft zelf in een hunebed geleefd. Nee, welkom in de nieuwe tijd waarin het weer maakbaar dient te zijn. Tijdens de klimaatconferentie hebben wijze mannen, mensen met veel meer verstand dat u en ik, besloten hoe warm het mag gaan worden op aarde. Volgende keer komen ze samen om te bepalen waar het nog winter mag worden (zelfs sneeuw heeft een beperkte economische waarde, denk aan de wintersport of de lobby van winterbanden) en in welke jaren het mag gaan vriezen.

Moraal…

Nu hoor ik u denken ‘wees blij dat er eindelijk een klimaatverdrag is’, of ‘wat een zuurpruim’ en natuurlijk heeft u gelijk. Ik ben ook blij met het feit dat wereldleiders praten over klimaat en er eindelijk afspraken zijn. Maar ergens is het toch zot. Ik las laatste een prachtige analogie; als de aarde nu 46 jaar oud zou zijn, zou de mensheid pas 4 uur geleden zijn ontstaan. De industriële revolutie zou pas 1 minuut geleden zijn begonnen en in die ene minuut… hebben we al 50% van de aarde verknalt. Mijn satirische houding is eigenlijk ingegeven door de angst dat ik alleen nog maar in de alpen of lapland sneeuw kan zien. Niet omdat sneeuw voor mij een economische waarde heeft (wie kan er tegenwooordig nog foto’s van de sneeuw maken) maar omdat sneeuw onderdeel is van de winter, de winter onderdeel van de jaarlijkse seizoenen, de seizoenen onderdeel van onze natuurlijke kringloop en die kringloop onderdeel is van het grotere geheel waar wij ook onderdeel van zijn… van het leven. Alles hoort bij elkaar, wij kunnen niet zonder winter, net zo min als… eeeh… even voor de huidige generatie een goede analogie vinden… een auto zonder winterband kan bij ijzel, papa niet zonder smartphone kan, zoonlief niet zonder first-person-shoot-game en ik… ik niet zonder sneeuw!

En met deze gedacht wens ik u een vrolijk kerstfeest en…