In oktober startte het met regenen en nu, eind december, lijkt het nog steeds dezelfde regenachtige herfst. De bomen weder kaal, ik ik begon pas aan het eind van de herfst te genieten van de laatste bladeren en kleuren. Tijdens mijn dagelijkse wandeling met de hond neem ik zelden mijn camera mee, maar afgelopen weken wel. Gewoon een camera en een paar vintage lensjes. Niets meer. Geen spectaculaire landschappen, geen bijzondere plekken, geen artistieke technieken, alleen mijn bos en ik. Soms geniet ik gewoon zo van de simpele dingen in de natuur, onderwerpen waar iedereen gewoon voorbij loopt.
Andere blogs
Winterreis Lofoten & Vesterålen 2022
part 3
Twee jaar na de dramatische vlucht uit Noorwegen zijn we terug voor de fotoreis. De derde vlog staat in het teken van een RIB tocht en zeearenden.
Nachtlijk avontuur op
Amelander strand
Verdwalen in eigen land? Sterker nog, verdwalen op het strand? Ja dat kan, als je ’s nachts in een heftige maar onverwachte sneeuwbui terechtkomt…
F#ck dat eeuwige
Hallelujah licht!
Open je tijdlijn en 80% van de foto’s is gemaakt bij spectaculair ochtend of avondlicht, in de mist en met dauw. Mooi maar eigenlijk altijd hetzelfde…
Het wiel van
mijn fotografie
Waarom doorloopt iedereen een vast cirkel? Hoe hou je je fotografie ‘jong’? Hoe stel je je zelf steeds nieuwe uitdagingen? Waarom heet ik ‘van der Wielen’?
Geef een reactie