In oktober startte het met regenen en nu, eind december, lijkt het nog steeds dezelfde regenachtige herfst. De bomen weder kaal, ik ik begon pas aan het eind van de herfst te genieten van de laatste bladeren en kleuren. Tijdens mijn dagelijkse wandeling met de hond neem ik zelden mijn camera mee, maar afgelopen weken wel. Gewoon een camera en een paar vintage lensjes. Niets meer. Geen spectaculaire landschappen, geen bijzondere plekken, geen artistieke technieken, alleen mijn bos en ik. Soms geniet ik gewoon zo van de simpele dingen in de natuur, onderwerpen waar iedereen gewoon voorbij loopt.
Andere blogs
Time to say goodbye…
and move on
Hoe is het om je ouderlijk huis te moeten verliezen. Je woont er al lang niet meer maar al je herinneringen liggen er, evenals de start van mijn fotografie.
Het wiel van
mijn fotografie
Waarom doorloopt iedereen een vast cirkel? Hoe hou je je fotografie ‘jong’? Hoe stel je je zelf steeds nieuwe uitdagingen? Waarom heet ik ‘van der Wielen’?
Natuurfotografie met/ondanks/dankzij/zonder*…
onze hond
Honden & natuurfotograaf; eigenlijk gaat het niet samen maar eigenlijk ook kun je ook niet zonder.
Oostvaardersplassen:
overmand door emotie
Iedereen in Nederland heeft een mening maar niet ieder heeft voorkennis. Het maakt mij niet uit wat je vindt maar ik vind dat je je wel in moet lezen voor je op de bres springt!
Geef een reactie