Een vraag die ik veel hoor tijdens lezingen, workshops of reizen is ‘wat is de beste camera?’. Soms zijn het mensen die graag de overstap willen maken naar spiegelreflex, soms zijn het mensen die graag bevestiging zoeken van hun aankoop maar soms ook mensen die menen dat de kwaliteit van de foto van de camera afhangt. Daarom deze keer een relaas over wat ik nou de beste camera vind.
Wat is je doel?
Mijn eerste wedervraag is altijd: “wat wil je gaan fotograferen?” En het grappige is dat juist de mensen die dit vragen vaak nog geen echt doel hebben. Zelfs als je wel weet wat je wilt fotograferen maar geen idee hebt welke camera handig is, is het een kwestie van de specificaties en reviews lezen om erachter te komen welke camera bij jou past. Daarom richt ik mij nu maar even op de enthousiaste beginner. Wees welkom hier!
Beginnen met fotografie
Gelukkig bestaat dé beginner niet. Soms is het iemand die gepensioneerd is en een hobby zoekt of iemand met liefde voor natuur die na jarenlange taxonomische flora inventarisaties bezig wil met het vastleggen ervan. Even vergelijken met autorijden. Als je net je rijbewijs hebt ben je vooral bezig met leren rijden. Dan zijn snelheid, terreinwaardigheid of grootte niet zo van belang, dan gaat het om het rijden, genieten en leren kennen van het fenomeen ‘auto’. Zo is het ook met fotografie. Leren kennen van het fenomeen.
Op fotografische ontdekkingstocht
Het fantastische van beginnen met een hobby is dat je heerlijk uitprobeert, snuffelt aan techniek en geen beperkingen ervaart aan je apparatuur. In alle eerlijkheid, ik ben daar stik jaloers op. Gewoon lekker doen en blij zijn met ieder resultaat. Niet na elke 10 foto’s peinzen of je toch niet die andere lens had moeten pakken of mijmeren over duurder glaswerk. Die houding is niet naïef, die is juist fantastisch. De fase van beginnen is niet ‘iets waar je doorheen moet’ maar een fase waar je achteraf misschien wel nooit uit had willen groeien. De fotografische ontdekkingstocht, verwondering van alle mogelijkheden en de enorme ontwikkelingsstappen die je in deze eerste fase maakt, maak je daarna nooit meer. Je kunt van goed fotograferen wel komen tot ‘beter’ fotograferen. Maar een zo grote ontdekking als “oh zó werkt scherptediepte” doe je daarna nooit meer!
Dan nu…. dé beste camera!
Natuurlijk hoor ik nu een aantal moralistische dooddoeners voor de voeten te gooien als:
“de beste camera is … je eigen camera”
of..
“de beste camera is … de camera die je altijd bij je hebt”
Maar dat is flauw. Hoe waar ze ook zijn, het zijn wel typische opmerkingen van zichzelf respecterende fotografen die zelf het hele assortiment aan Canon of Nikon in hun tas hebben. Nee, ik wil toch oprecht mijn mening geven, voorzover ik de wijsheid in pacht heb natuurlijk.
Voor mensen die starten met fotografie raad ik één van de instapmodellen aan. Daarbij ben ikzelf voorstander van Canon of Nikon, niet omdat de andere merken slechter zouden zijn maar wegens de grotere beschikbaarheid van lenzen en accessoires, ook (of juist) van de third-party merken die hun hele (kwalitatief goede) assortiment juist voor Canon en Nikon maken. Daarnaast zijn Canon en Nikon zó aan elkaar gewaagd dat ze elkaar tot grote hoogte drijven als het om kwaliteit gaat.
Maar waarom dan een instapmodel? Niet omdat je niet meer waard bent maar omdat je je nog gewoon heerlijk aan het oriënteren bent. Dan kun je wel veel geld uitgeven maar aan wat? Als je nog geen idee hebt wat je handig lijkt aan een auto ga je toch ook niet investeren in een Land Rover (zoals ik)? Lekker als je na een jaar in de stad komt te wonen met kleine straatjes en vooral in je eentje woon-werkverkeer moet doen. Dankzij een instapmodel kun je kijken waar je interesses liggen en later alsnog een duurder specifieker model kopen. Gewoon fotograferen tot je tegen de grenzen van je camera aanloopt. Instapmodellen kunnen alles, zijn niet al te duur, makkelijk in gebruik, niet al te zwaar, niet al te groot en minder jatgevoelig. Wat mij betreft dé perfecte camera.
En lenzen (eigenlijk ‘objectieven’)?
Wat mij betreft koop je er gewoon de kitlens bij (iets van 18mm tot 55mm) en een losse telelens van iets van 70mm tot 300mm. Een heerlijke set, divers, niet al te duur en… heerlijk weinig keuzevrijheid. Met twee lenzen ben je veel meer bezig met daadwerkelijk fotograferen dan met een 20kg volle tas met 10 lenzen. Dan zit je te vaak te peinzen: “kan ik nou beter die…of toch die…”.
En waarom dan geen 18-300 lens? De kwaliteit van twee afzonderlijke is zoveel groter dan van zo’n alles-in-één lens. En als je ècht ‘geen lenzen wilt wisselen’, koop dan een ‘bridge camera’. Die zijn echt heel goed tegenwoordig!
Alleen kopen als je tegen grenzen aanloopt
Ja, als je naar specificaties gaat kijken lijkt alleen een camera van 6500 euro goed genoeg (de Canon 1Dx mark II is net aangekondigd) maar is dat ook dé beste camera? Iemand die door de bergen trekt is weinig blij met zo’n duur blok beton. Blijf daarom bij je doel, wat ga je ermee doen en wat is je budget. Loop je tegen de grenzen van je camera aan? Is er noodzaak van 14 foto’s per seconde, afdrukken op behangpapier of 4K filmen op 60fps? Nee, blijf dan lekker bij je eigen camera.
Rest mij af te sluiten met mijn laatste moralistische dooddoener:
“de enige manier om beter te gaan fotograferen, is… meer fotograferen”
Heel veel fotografie plezier!
En? Eens? Of heb jij toch een bepaalde camera die je ‘het beste’ vindt? Laat het hier weten…
Nico zegt
Er bestaat inderdaad niet één camera die het beste is, en de conclusie meer fotograferen laat beter fotograferen is juist.
Wanneer men bij mij om raad voor de aanschaf van een spiegelreflex komt is het resultaat al meerdere keren geweest dat ze een Lumix Prosumer compact gingen kopen (waar ze me dan later nogmaals voor bedankten) (ik moet Panasonic eens om provisie gaan vragen 😉 )