Ja, hier volgt een bekentenis, ik ben vreemd gegaan. Maar ik schaam mij niet, integendeel, ik moet bekennen dat ik dit vreemdgaan hoe langer hoe leuker vind. Wordt mijn vaste partner dan niet jaloers? Oh vast wel. Maar gelukkig heb ik een lieve partner die geduldig ligt te wachten tot ik weer terugkeer naar mijn eigen stek. Eigenlijk meerdere partners die geduldig liggen te wachten maar geen onvertogen woord geven. Ze hopen dat ik terugkeer en gaan ervan uit dat ik niet eeuwig vreemd blijf gaan. Ze zagen mijn eerste gezicht toen mijn nieuwste vriendinnetje het huis betrad en waren ervan overtuigd dat het een tijdelijke bevlieging zou zijn. Maar langzamerhand beginnen ze toch een beetje zenuwachtig te worden, zeker nu ik steeds vaker met mijn nieuwe vriendinnetje op pad ga. Zou ik nog wel terugkeren?
Deze review is eerder gepubliceerd op Photofacts, klik hier.
Inhoudsopgave
Van 20kg spiegelreflex geweld naar 350g hybride
Ik zal eerlijk bekennen dat ik best wat sceptisch keek toen CameraNU.nl mij belde of ik de Sony Alfa 6000 wilde testen. Weliswaar niet de nieuwste camera meer maar dat was niet de basis van mijn optrokken wenkbrauwen. Als beroepsfotograaf ben ik gewend aan 20kg op mijn rug, bewapend met 2 zware spiegelreflex camera’s, tussen de 6 tot 8 objectieven, allerlei attributen als hoekzoekers en flitsers en niet te vergeten een zwaar statief. Als je dan het doosje openmaakt en er komt een camera uit die net groter en zwaarder is dan mijn telefoon, moet je best glimlachen. Maar ook moest ik mij er toe zetten om hem mee te pakken. Ondanks de kennis dat ik hier niet te maken heb met een volwaardige spiegelreflex vervanger (APS-C sensor met 24Mp!) is mijn eerste gevoel toch van een compact camera. Gewoon puur wegens de grootte. Maar dat gevoel is van korte duur… zeker na mijn eerste wandeling door het bos.
Maxi-camera in mini-huisje
Ik ben een man. En mannen lezen geen manuals. En dus ga ik lekker onder het genot van een zelfgemaakte cappuccino aan de slag met het uitvinden van wat deze camera kan en hoe je hem moet bedienen. Mijn ervaring met Sony is niet zo groot, van heel lang geleden weet ik nog dat de bediening toen nog niet zo intuïtief was maar daar blijkt nu niets meer van. Hij oogt hetzelfde als elke spiegelreflex, dezelfde standen en mogelijkheden. Al heel snel lukt het mij om hem net zoals mijn spiegelreflexen in te stellen. Achterwieltje om de belichting te regelen, bovenwiel voor diafragma, ISO en andere instellingen die je snel nodig hebt zijn makkelijk binnen handbereik en zoomen gaat gewoon met een zoomring. De lens zoomt elektronisch wat voor mij even wennen is, maar dat went snel. Ook ben ik erg blij met een echte zoeker, ik hou er gewoon nog steeds niet van om foto’s te maken terwijl ik op de achterkant van een camera moet kijken. De zoeker is wel een LCD scherm, het is geen spiegelreflex camera. En dat is voor mij misschien nog wel het grootste wen-punt. Toch reageert de zoeker snel en accuraat, fraaie is dat alle instellingen meteen ook in de zoeker zichtbaar worden zoals mijn geliefde diffractie (zie verderop). Apart is wel dat als je je foto bekijkt je dit ook door de zoeker kunt doen… met heftig zonlicht toch wel een aardige feature.
Het scherm op de achterkant is kantelbaar wat voor macro en andere laag-bij-de-grondse-activiteiten erg handig is. Jammer vind ik dan wel dat het scherm niet ook naar de zijkant kantelbaar is zoals je bij veel spiegelreflex camera’s ziet. Dat had hem voor mij afgemaakt. Oh ja, bouw dan meteen touchscreen in, ook al weet ik dat deze het niet heeft, op de een of andere manier nodigt hij zo uit om erop te typen dat ik mij bijna dagelijks erop betrap te proberen met mijn vingers door het menu te scrollen.
Met het gevoel van een compact in gedachten werd ik verrast toen bleek dat niet alleen de specificaties spiegelreflex waardig waren (24Mp APS-C en schieten in RAW formaat) maar ook de ranges van instellingen: diafragma van 3.5 tot 22, sluitertijden van 30” tot 1/4000, ISO range tot zelfs 25.600 en belichtingscompensatie tot maar liefst +/- 5 stops! Daarmee kun je er mee aan de slag alsof het een spiegelreflex is en dat voor een stuks lagere aanschafprijs! Om nog maar te zwijgen van het luttele gewicht.
Geen labtesten maar prijktijk, ik test op wat ik belangrijk vind!
Reviews en testen van deze (en andere) camera zijn er genoeg te vinden op het net. Ik heb dan ook geen volwaardige labtest uitgevoerd, is voor mij niet van belang. Ik heb de camera getest tijdens mijn werk, met mijn soort beelden en in de omstandigheden waarin mijn camera’s moeten presteren. En dat is o.a. in de nacht. Zo is ruis voor mij normaalgesproken niet echt een issue maar als je ’s nachts fotografeert doe je dat juist graag met hoge ISO. Hoge lichtgevoeligheid maar de camera enerzijds ook gevoelig voor de kleinste sterren maar ook kun je met minder lange sluitertijden aan de slag zodat de kans op bewogen sterren door de draaiing van de aarde wordt verkleind. Nu had ik afgelopen week helaas weinig mogelijkheden om sterren vast te leggen en CameraNU.nl en Sony wilde toch graag mijn gevoel en oordeel. Dus heb ik een test gedaan van ruis en nachtfotografie bij Kasteel Amerongen.
Hoewel hij tot 25.600 kan zie je vanaf 6400 de ruis wel heel duidelijk aanwezig, op ISO 25.600 komt daar ook nog eens een duidelijk roodzweem aan kleurruis bij. Onder de ISO800 presteert de a6000 prima en wat mij betreft (voor mij hoeft ruis echt niet volledig afwezig te zijn) is de camera tot ISO 3200 prima bruikbaar. En daarmee is hij prima geschikt voor mijn werk als nachtfotograaf.
Ik heb de ruisonderdrukking voor lange sluitertijd altijd standaard uit staan en ook in dit beeld. Daarom hierbij een tweetal 100% crops uit het beeld om te kijken naar de ruis bij ISO1600 bij 15” lange belichting. Hoewel de ruis wel degelijk aanwezig is, verstoort het niet het totaalbeeld en is hij ook in deze omstandigheden prima bruikbaar.
Kan een kleine camera wel goed scherpstellen?
Ik ben gewend aan twee dijken van camera’s met indrukwekkende autofocus maar tevens werk ik veel met manual focus, met name met landschappen of macro en natuurlijk in de nacht. Dat de a6000 met een prijs van nog geen 20% van mijn laatste aanwinst en een klein lensje niet de focus van mijn bakbeest bij kan houden is geen verrassing maar ook voor mij geen teleurstelling. Toch moet de focus het wel gewoon doen en ook daarin verrast de Sony mij absoluut. Met maar liefst 11fps schiet mijn kleine vriendinnetje sneller dan de schaduw van mijn 6x zo dure grote broer. Hierin is een spiegelloze camera gewoon in het voordeel, geen spiegel is geen bewegende onderdelen en daarmee staat de weg vrij voor een genadeloze mini-mitrailleur. En ook nog eens prima accuraat! Wel merk je dat in matige lichtomstandigheden hij het een stuk minder doet dan mijn spiegelreflexen, maar de diverse modussen van AF doen allen precies wat ze moeten doen.
En de manual focus? Dat is even zoeken want je hebt maar één ring aan het objectief. Ik was even bang hier het echte compact gevoel te gaan krijgen door met een knopje op de achterkant te moeten focussen. Maar nee, daar heeft Sony iets handigs voor bedacht: in manual focus modus fungeert de zoomring van het objectief ineens als scherpstelring. Kun je dan nog wel zoomen? Ja hoor, want op het objectief zit nog een schuif waarmee je dan kan zoomen. Weliswaar zoomt dat wat schokkerig en niet zo lekker als met de ring maar als je handmatig wilt scherpstellen heb je vaak je brandpuntsafstand al vooraf bepaald. Prima oplossing wat mij betreft!
Genoeg gebabbeld… weer aan de slag
… met waarvoor ze is bedoeld, lekker buiten kijken hoe ze presteert in het bos met mijn geliefde sfeerelementen: zonnestralen.
Eindoordeel
Tja, het moment van de waarheid. Wat zegt deze 20kg-zeulende-speigelreflex-verslaafde-natuurfotograaf over zijn kleine vriendinnetje? Ben ik om? Ja en nee. Ze gaat mijn vertrouwde spullen niet vervangen. Voor mij blijft een camera waarbij ik door dezelfde lens kijk als waar ook de foto wordt gemaakt èn waarbij ik ècht kijk en niet naar een LCD scherm toch verreweg het fijnste. Daarnaast is er ook bouwkwaliteitsverschil, mijn spiegelreflexen laat ik rondslingeren in het gras, objectieven en camera’s kunnen tegen (fikse) stootjes, door de grootte werken ze voor mij makkelijker en alles voelt steviger en stabieler aan. Maar dat heeft wel een prijs (om nog maar te zwijgen van je rug). De Sony a6000 is veel ieler, knopjes kleiner die met handschoenen redelijk onvindbaar zijn maar de resultaten zijn indrukwekkend! Ze presteert misschien niet zó goed beeldtechnisch gezien maar ik werk wel in extreme omstandigheden. Als je als camera + objectief van ver onder de 1000 euro met mij mee mag de nacht in met acceptabele ISO waarden tot 3200 dan laat je je toch wel van een waardige kant zien! Daarnaast past ze gewoon in een hoekje van de tas en geeft ze mij de mogelijkheid om als extra backup mee te gaan. En dat wil wat zeggen… want ik ben erg kritisch als het gaat om wie er mee mag in de tas! En als het schermpje nu alle kanten uit kon klappen en voorzien was touchscreen was hij voor mij helemaal af geweest!
Wat mij betreft heeft Sony met deze camera een geweldige ontwikkeling ingezet, mensen die niet willen zeulen met tientallen kilo’s of zoeken naar iets betaalbaars halen met deze camera’s een kleine maar tevens perfect alternatief in huis. Zeker als je ook zaken als wifi of NFC (voor mij niet echt van belang) gebruikt heb je een volwaardige camera. Kortom … nee, ik keer weer terug naar mijn eigen partners maar ik zal toch vaker vreemd blijven gaan met mijn nieuws vriendinnetje dan ik vooraf had ingeschat.
Geef een reactie