Bijna iedere natuurfotograaf is dol op reflecties. Ik ben geen uitzondering. Bij reflecties denken we vooral aan gladde wateroppervlakten bij windstil weer. Prachtige wolkenmassa’s die verdubbelen en twee werelden laten zien in het water. Toch is dat niet het enige wat spiegelt. Zelf ben ik niet alleen dol op de Waddeneilanden maar vooral ook op het natte zand, want dat heeft een hele speciale spiegeling. En dus sta ik bij zonsopkomst aan het wad op Ameland.
Nat zand bij eb
Het mooiste is het zand als het eb is. Let op: eb is niet laag water maar het moment dat het water zich terugtrekt. Eb is een getijde, laag water het moment dat het water op zijn laagste is. Wanneer het eb is, trekt het water zich langzaam terug en laat het nat zand achter. Hoe langer je wacht, hoe meer het water in het zand trekt en hoe minder mooi de reflecties zijn. Daarom let ik altijd op wanneer het hoog water is geweest en ga dan achter het water aan. Hoe ‘verser’ het natte zand, hoe mooier de reflecties.
Reflectie van kleur en licht
Het mooie van nat zand is dat het niet zozeer de structuur van wolken reflecteert maar vooral de kleur en het licht. De structuur van het zand, en alle elementen in het zand zoals schelpen of een brok steen, blijven behouden. De lucht wordt op een heel natuurlijke wijze verweven met de ondergrond.
2 stops grijsverloop filter
Wanneer je te maken hebt met reflecties, heb je altijd een verschil tussen licht en voorgrond. Het gereflecteerde licht, ook al is de spiegeling nog zo perfect, is door verstrooiing op het oppervlak, altijd donkerder dan de lucht zelf. Ik werk daarom altijd met een grijsverloop filter en mijn ‘moeder aller filters’ is de 2 stops hard-gradiënt (ook wel 0,6ND-grad genoemd). Het kan zijn dat nu de lucht net iets té donker wordt maar dat is makkelijker in de nabewerking op te lichten dan een overbelichtte lucht te corrigeren.
De juiste sluitertijd
Als je eenmaal je statief hebt opgesteld, diafragma hebt gekozen voor de juiste scherptediepte is het een mooi moment om te gaan spelen met de sluitertijd. Wolken drijven langs en die dynamiek kan een extra laag toevoegen aan je beeld. Let wel, het is niet per se zo dat een lange sluitertijd het mooiste resultaat oplevert. Ik maak daarom altijd een sluitertijd trapje, begint bij té snel en eindigend bij té lang. Dan kan ik later in de nabewerking kijken welke sluitertijd voor mij de mooiste dynamiek oplevert zonder dat het teveel uitgeveegd is.
Hierboven zijn drie beelden uit een hele serie van verschillende sluiertijden. Natuurlijk is de uiteindelijke keuze smaak gebonden maar zelf vind ik de extreem lange sluitertijden niet mooi. De lucht wordt nu heel structuurloos en past voor mij niet meer bij het detail in de voorgrond. Het zijn voor mij nu twee losse foto’s geworden in plaats van één geheel. Toch hou ik wel van de dynamiek en mijn keuze zou die van 6 seconden zijn, dat heeft voor mij een mooie combinatie van dynamiek en toch nog genoeg structuur en kleur. Ook de reflectie in het natte zand komt hier nog mooi uit. Maar zoals gezegd, alles is smaak. Dus maak, net als ik, altijd een trapje met sluitertijden, zodat je achteraf wat te kiezen hebt.
Veel succes,
Johan
Geef een reactie