Ik ben deze week maar liefst 3 ochtenden vroeg naar de Posbank gegaan. Als de zon eenmaal opkomt is er dat korte moment waarbij je al wel de zon ziet maar hij nog niet echt zijn licht over het landschap schijnt. Vlak vóór het moment van het eerste gouden licht is het dal nog in het koude blauwe licht gehuld.
Als dan eenmaal de zon op is werpt hij zijn gouden licht over het landschap. Ondanks dat er geen mist in het dal hing waren de bomen wel zóveel bedauwd dat je heel mooi de stralen van de zon langs de bomen kunt fotograferen.
Wanneer de zon eenmaal wat verder op is wordt hij te fel om nog direct in beeld te nemen. Dan kun je je toevlucht zoeken tot bomen waar je hem achter plaatst. Zeker wanneer het licht nog warm en niet te hard is kun je hiermee een fijne ochtendsfeer creëren.
Ik had deze ochtend de boom al eerder gezien en was er al op een andere manier mee beziggeweest. Hij triggert mij enorm en ook nu nog ben ik er nog lang niet klaar mee.
Tijdens de opnames zijn we verdergegaan met deze boom. Eerste van afstand waarbij ik al meteen doorhad dat de inmiddels felle witte lucht niet in beeld moest, dan helpt zo’n heuvel enorm waardoor je je eigen standpunt makkelijk een paar meter kan verhogen.
“En nu?” Vraagt Stefan. Dezelfde boom! Maar nu laten zien wat een groothoek (uitzoomen) doet, zelfde onderwerp maar het verschil laten zien tussen standpunt en objectief. Bijt je vast in een onderwerp, wees niet tevreden met één beeld van een onderwerp. Wat is er nog meer mogelijk!
Ga dus niet alleen hetzelfde onderwerp met meerdere objectieven te lijf, of van diverse afstanden, maar bedenk ook dat het een groot verschil kan maken hoe hoog of laag je staat. Schroom niet om hoger te gaan staan tot zelfs plat op je buik te liggen.
“Eindelijk klaar?” vraag ik hoopvol, mijn voorhoofd gutst en mijn pet is bijna doorweekt. “Bijna” zegt Stefan met een glimlach… “alleen nog alle loopjes en de afkondiging…”.
Geef een antwoord