Terwijl de herfst in volle gang is, de bladeren kleuren en de paddenstoelen als paddenstoelen uit de grond schieten maakt de natuur zich op voor de winter. De winter is de tijd van afsterven en afwachting op wat gaat komen in het nieuwe jaar. Herfst is voor ons de tijd van afscheid nemen van kleur en warmte en ons opmaken voor een periode van rust en kou. Als mensen trekken wij ons terug in onze huizen en voor ons gevoel moet de natuur zich opmaken voor een periode van overleven.
Toch is het midden in deze herfst periode toch ergens ook nog voorjaar. Althans, het voorjaar zoals wij ons voorstellen: de tijd van nieuw leven. Waar de vogels in het voorjaar hun partner pas zoeken doen de damherten dat juist in de herfst. Vanaf oktober beginnen de hormonen bij damhert mannetjes juist volop op te spelen. Later dan bij de reeën (augustus) en edelherten (september) is juist tot half november de bronst van deze kleine hertensoort in volle gang. Mannetjes burlen (het oergeluid van de herten) er op los om een groepje hindes te veroveren en bij zich te houden. Ze lokken met hun geburl de hindes en houden potentiële belagers op afstand. De mannetjes blijven hun groep hindes bij elkaar drijven tot alle hindes bereid zijn om te paren.
Als alle hindes zijn bevrucht keert de rust weder. Concurrentie tussen mannetjes is ten einde en volledig kapot van een maand vol hormonen en gevechten hebben hun tol geëist. Ze eten wat ze nog kunnen om zich op te maken voor de winter. Van de gezins verbanden is dan weinig meer te merken; je ziet weer de normale groepen hindes en groepen mannetjes. De mannen worden weer rustig, voor hun zit het er voor een jaar weer op. Voor de hindes begint het juist…
Hoe mooi de gouden zonsopkomst ook is, misschien dat ik daar de volgende keer aandacht aan besteed, het moment vóór zonsopkomst of ná zonsondergang zijn soms nog veel intenser. De lucht kleurt roze en blauw als je met je rug staat naar de plek waar de zon opkomt of ondergaat. Het roze is het licht van de zon wat al de atmosfeer verlicht en het blauwe eronder de zogenaamde aardschaduw: de schaduw die de aarde werpt op haar eigen atmosfeer in het licht van de opkomende (of ondergaande) zon.
Laten wij als Elstenaars nou de meest prachtige mogelijkheid hebben in de wintermaanden: de uiterwaarden. Met daarin ook nog eens een paar markante landschappelijke elementen. Ik zou zeggen, kom allemaal ’s morgens of ’s avonds naar de Ingenseveerweg om te genieten van het winterlicht. Kijk alleen uit voor alle hondendrollen…
Veel fotoplezier, Johan
Geef een reactie