Help! ik ga op vakantie
met een natuurfotograaf

Ken je dat? Verheug je je op de vakantie, praat je partner over welke lenzen hij/zij mee wil nemen. De vaste plek van de parasol is ineens ingenomen door een mega statief en in plaats van de geplande wandeling racet  je hyper-partner uren achter een hyper-libel aan. Je krijgt maar de helft van de ruimte in nota bene je eigen koffer omdat er zo nodig laders bij moeten ‘wegens het gewicht’.

Natuurfotografen klagen steen en been over hoe ze hun hobby moeten combineren met de vakantie maar wat denk je van je reisgezelschap? Die heeft het misschien nog wel veel zwaarder dan jij!

Het is weer zover…

Het is weer vakantietijd en jij als natuurfotograaf krapt achter je oor over hoe je je passie gaat combineren met de vakantie en vooral… je reisgezelschap / partner. Kijk, ik heb mazzel met een bioloog als vrouw die zich net zoveel kan vermaken met plantjes als ik. En zij boft met een partner die insecten ook leuk vindt… om te fotograferen. Een dergelijke combi is echter niet iedereen gegeven. En dus wordt het in menig huis weer zoeken naar een moeizame balans tussen je fotografie en ‘sociaal wenselijk vakantie gedrag’.

Note: als ik ‘hij’ schrijf bedoel ik natuurlijk net goed ‘zij’ of anders. Vind echter zelf overal ‘hij/zij’ en ‘hem/haar’ zo vervelend lezen.

Waar gaan we heen?

Daar begint de ellende.

Jij hebt zoveel zin om nieuwe gebieden te ontdekken, wil je ‘natuurfotograaf’ weer terug naar dat ene plekje.  We hadden vorig jaar toch afgesproken dat ik deze keer mocht bepalen? Hij heeft vorig jaar al uren bij die vogeltjes kunnen kijken, nu is het mijn beurt. Hoezo, ‘dit jaar zijn er nieuwe vogels gezien’? Je hebt toch al foto’s van vogels?

Jij wil naar de zon, hij vindt daar het licht ‘te hard’.

Jij wil in oktober naar IJsland, hij in juni ‘voor de papegaaiduikers’.

Jij wil wandelen in de bergen, hij liever naar de waterval ‘voor lange sluitertijden’.

Jij wil naar een nieuwe plek, hij liever terug ‘want dat ene vogeltje is nu wel gezien’.

Jij wil lichtgewicht, hij moet zwaar bepakt ‘want de tele moet ook mee’.

De kinderen willen naar een pretpark, hij liever naar één of ander natuurgebied.

Wat gaan we doen?

Jij wil een lekkere lange wandeling maken als hij je bij het eerste de beste riviertje aankijkt ‘omdat er bosbeekjuffers zijn’.

Jij wil graag dat oude stadje bezoeken, hij heeft daar een ‘uniek uitzichtpunt gezien’.

De kinderen willen vandaag naar het zwembad, hij naar die vieze plas ‘voor de kikkers’.

Jij wil samen uitslapen, hij is al voor dag en dauw uit bed voor ‘het mooiste licht’ om luid vloekend met volle tas ergens een vaas om te kletteren.

Jij wil lekker liggen op het strand, hij naar dat duintje ‘voor de zandribbels’.

Het is eind van de dag. Jij zin hebt om romantisch bij ondergaande zon op een terrasje te zitten als je hem rusteloos ziet kontendraaien wegens ‘het mooie licht’.

Jij wil ’s avonds samen naar de maan kijken, hij heeft een ‘spectaculaire sterrenhemel’ gezien.

Ken je dat, dat eeuwige moeten vragen ‘of hij nu klaar is?’ en ‘kunnen we nou weer door?’.

HELP!!

Jij snapt natuurlijk best dat het zijn hobby is maar daar hoef jij toch geen last van te hebben? Wil hij dan niet met jou op vakantie? Hij is toch met jou samen… soms lijkt hij met meer liefde naar zijn nieuwe drone te kijken dan naar jou. De kinderen willen ook wel eens aandacht van papa (of mama) anders dan moeten meekijken naar ‘kijk eens at een speciaal vogeltje’ of ‘wat is Noorderlicht toch mooi?’ of ‘heb je de nieuwe lens al gezien?’.

Ja, samenleven met een natuurfotograaf is iets wat je achteraf liever had geweten vóór je hem stimuleerde ‘de fotohobby weer op te pakken’. En ook de bankrekening had het liever eerder geweten… het vakantiebudget is aardig geslonken na de ‘echt noodzakelijke 500mm’.

Wat nu?

Natuurlijk kan ik een lans gaan breken voor de natuurfotograaf en je overtuigen dat het toch een prachtige hobby is maar daar ben je niet mee geholpen. Je hebt er al zoveel aan ingeleverd: gezellige zondagochtenden samen, budget om eens iets leuks te doen, vakanties samen, etc.

Daarom wordt het tijd dat hij maar eens aan jou gaat denken! Daarom hierbij een paar tips om de vakanties voor jou weer wat leefbaarder te maken:

• Er is een tijd voor fotografie en een tijd voor ‘samen’. Samen op vakantie betekent dus samen op vakantie. Laat hij maar kijken hoe hij aan zijn trekken komt zonder dat jij daar last van hebt. Het mooiste licht is héél vroeg, als hij nou héél stil op pad gaat en zorgt dat hij voor het ontbijt weer terug is hebben jullie de rest van de dag samen zonder camera!
• Zullen we eens om en om een vakantie locatie prikken? Ene jaar ben je bereid met hem mee te gaan, het volgende jaar gaat hij met jou (en niet met zijn camera) op vakantie. Laat de camera maar lekker thuis! Volgend jaar mag hij weer.
• Je hoeft niet het hele jaar samen te zijn, toch? Als jij nou lekker ene weekje met je eigen vrienden op pad gaat kan hij die week met één of andere fotoreis naar één of andere remote plekje toe voor dat ene zeldzame vogeltje. Hij lekker los, jij ook! Ben je mooi even verlost van die camera.
• Voor iedere cent die naar de fotohobby gaat mag er ook een cent naar jullie samen. Zo, dat tempert mooi de aanschaf van wéér een lens en zorgt ervoor dat er ook geld binnenkomt voor een avondje uit of die nieuwe lamp in de woonkamer. Of naar jouw hobby!
• Gaat de camera toch mee? Maak gewoon duidelijke afspraken. Wat wil jij, wat wil hij. Er is ruimte voor een bepaald aantal ‘fotoplannen’, je bent best bereid die ruimte te geven. Maar dat is dan ook dat. Op die momenten ga jij lekker je eigen ding doen. Maar de andere momenten zijn voor jullie samen.

 Zo, ik hoop dat komende vakantie ook voor jou leefbaar is… want geef toe, zo’n fotohobby is leuk maar moet niet ten koste gaan van jullie vakantie samen!

Johan