Terschelling in januari na zonsondergang. Onze eigen plek is wel duidelijk: we liggen plat op onze buik in de zone waarop de zeehonden ons nog tolereren. Het onderwerp, de positieve ruimte, is snel gevonden. De negatieve ruimte er omheen geeft echter pas de spanning: zonder die zandstorm was het een saai plaatje geworden.